Eerder kondigden we reeds de 40ste dorpsdag aan die zal doorgaan op zondag 3 september. Dit werd feestelijk gevierd in het mooie kader van de Oude Hoeve aan de Grasdries. Niet enkel het huidige Dorpsdagcomité maar ook enkele iconen die mee aan de wieg stonden van de eerste Dorpsdag, waren present. Tijd en stof genoeg om enkele aan het woord te laten, alsook enkele trouwe deelnemers.
Rond 1982-1983 ben ik aan de gemeente begonnen, eerst op de dienst aanplanting. Dit heb ik maar 1 dag gedaan want in feite was ik schrijnwerker en men dacht dat ik beter in de feestploeg thuishoorde voor het opbouwen en repareren van podia, vloeren, enz. Tot op heden doe ik dit nog steeds samen met mijn vaste collega Kamiel Picqeuer. Onze taak is heel divers: allerlei verenigingen die iets organiseren maar uiteraard ook alle mogelijke gemeentelijke manifestaties. Het hele jaar door zijn wij onderweg met 2 vrachtwagens en een vorklift. In de beginperiode vond ik de dorpsdag een gezellige braderij maar al gauw werd dit uitgebreid door deelname van allerlei verenigingen, scouts en handelaars. We hebben nog vloeren gelegd voor optredens van Ingeborg, Margriet Hermans en vele andere grote namen, de lijst is lang. Het is vooral veel weekendwerk (zeker in de zomermaanden) en voor en na de manifestaties. Wij springen ook regelmatig bij als verenigingen niet over voldoende technische middelen beschikken. Onze vakantieplanning voorzien we meestal in mei of september om zoveel mogelijk ten dienste te staan. Toch is het een toffe job, we krijgen heel veel waardering maar als ik dan toch 1 keerzijde van de medaille mag noemen: soms gebeurt het dat verenigingen (uit onwetendheid) teveel materiaal bestellen. Jammer van het ongebruikte materiaal want we kunnen er anderen mee helpen. Nogmaals, onze taken zijn zeer divers: als je de mooie houten vlaggenmasten ziet staan aan bvb de Remise, ook dat doen wij, het is geen makkelijk werk voor bepaalde diensten of verenigingen. Op dit moment heb ik zeker een speciaal gevoel want het podium waar we nu voor staan voor het eerste schlagerfestival heeft voor mij een zeer speciale betekenis. Mijn dochter Nathalie (Sugarfree) treedt hier ook op, een speciaal gevoel. Nathalie begon al te dansen op 4-jarige leeftijd en mede dankzij de Ronald Lee White Dancers kreeg ze de smaak definitief te pakken, intussen is ook haar palmares zeer uitgebreid. Weken lang op de eerste plaats in de top 10, enz. Ok, ik ben te enthousiast want het ging in feite over dorpsdag. Een succesverhaal dat na 40 jaar niet moet inboeten aan gezelligheid en kwaliteit, het blijft boeien en evolueren. Hopelijk kan ik dit nog lang meemaken.
Comments are closed.